Magia Chaosu

Magia chaosu jest stosunkowo młodą formą magii. Jej adepci twierdzą, że mogą magicznie wpływać na rzeczywistość za pomocą zmienionych stanów świadomości i zmiany swojego paradygmatu na czas rytuału magicznego. W rytuałach nie używają rekwizytów - typowych dla starszych form magii ceremonialnej.

Historia

Po śmierci Aleistera Crowleya, w stosunkowo nielicznej subkulturze okultystów Wielkiej Brytanii magia stawała się coraz bardziej eksperymentalna i osobista, a równocześnie coraz mniej ograniczona tradycją. Głównymi przyczynami tego stanu rzeczy była dostępność uprzednio sekretnych informacji na temat okultyzmu (szczególnie po ukazaniu się drukiem prac Crowleya i Israela Regardie), przykład radykalnie nieortodoksyjnej magii Zos Kia Cultus Austina Osmana Spare'a, wpływy dyskordianizmu, wzrastające dzięki rosnącej popularności wiary wicca, zainteresowanie magią i w końcu dostępność narkotyków psychodelicznych.

Określenie magia chaosu wprowadził po raz pierwszy Peter Carroll w swojej kultowej książce Liber Null. W książce tej Carroll zawarł wiele swych pomysłów na temat praktyk magicznych, które były znacząco odmienne od nauk tajemnych z czasów Crowleya. Książka ta, wraz z "Psychonautą" tegoż autora, pozostaje główną wykładnią magii chaosu. Ostatnio dużo się również mówi o książce Phila Hine "Magia Chaosu", która zawiera spis technik magii chaosu oraz jego rozważania na temat chaosu.
Ludzie, którzy identyfikują się z ideami zawartymi w tych książkach nazywani są chaotami, a magowie którzy praktykują tę ścieżkę magii magami chaosu.

Carroll był też jednym z założycieli Magicznego Paktu Iluminatów Thanaterosa, czy też krócej: Iluminatów Thanaterosa (IOT), magicznego obrządku, który po dziś dzień kontynuuje studia nad magią chaosu. Większość autorów książek o tej dziedzinie magii, jak również wiele osób ją praktykujących powołuje się na związek z tą organizacją. W ogólności jednak, magia chaosu jest jedną z mniej zorganizowanych gałęzi magii.

Zmiana paradygmatu magicznego

Prawdopodobnie najbardziej uderzającą cechą magii chaosu jest idea zmiany paradygmatu magicznego. Zapożyczając to określenie od Kuhna, Carroll stworzył technikę dowolnego zmieniania modelu (paradygmatu) magii i uczynił ją podstawową formą pracy maga chaosu. Polega ona na tym, że chaota zmienia swój światopogląd na temat magii na czas praktyk magicznych. Czyni tak po to, by móc w maksymalnie prosty sposób przeprowadzić rytuał magiczny, a może to polegać na przykład na uwierzeniu w panteon egipski celem pozyskania pożądanego zestawu symboli do danej praktyki. Do innego typu praktyk może być wykorzystany zupełnie inny paradygmat magiczny, o ile lepiej opisuje sferę, której ma dotyczyć rytuał. Oznacza to, iż magia jest tylko środkiem osiągnięcia celu, nie zaś celem samym w sobie.

Stan gnostyczny

Innym ważnym pojęciem wprowadzonym przez Carrolla jest stan gnostyczny, zwany też po prostu gnozą. Definiuje się ją jako stan świadomości, który w teorii magii Carrolla jest niezbędny do wykonania większości form magicznych. Jest to znaczące odstępstwo od wcześniejszych teorii, które opisywały magiczne energie i esencje, byty duchowe i działania symboliczne jako źródło mocy magicznych. Koncepcja Carrolla nawiązuje do znacznie starszego buddyjskiego pojęcia Samadhi, które zostało spopularyzowane na Zachodzie przez Crowleya i później badane przez Austina Osmana Spare'a.

Stan gnostyczny zachodzi, kiedy umysł jest skupiony na jednym punkcie, myśli lub celu, a inne myśli są odrzucone z pola świadomości. Każdy z parających się magią chaosu wypracowuje swój własny sposób osiągania tego stanu. Najbardziej rozpowszechnionymi technikami są: wykorzystywanie długotrwałej medytacji, orgazmu, zadawanie sobie bólu, czy używanie narkotyków psychoaktywnych. Jedna z teorii głosi, że skupiona myśl czy intencja, doświadczona podczas stanu gnostycznego, a następnie szybko zapomniana przez świadomość i wysłana podświadomości jest tam aktywowana. Wpisuje się ona w podświadomość dokładnie tak, jak wpisane są tam nieświadome funkcje ciała takie jak oddychanie czy bicie serca. Proces ten nazywany jest tworzeniem sigilu lub sigilizacją, jest to jedna z podstawowych technik w magii chaosu.

Techniki magii chaosu

W magii chaosu panuje niezwykła dowolność, najważniejsza jest jednak wiara: mag chaosu powinien umieć pracować z wieloma systemami magicznymi, gdyż magia jest jedynie środkiem do osiągnięcia celu. Magia Chaosu zakłada, że można korzystać z wielu struktur magicznych zależnie jedynie od tego, która w danym wypadku wydaje się najbardziej odpowiednia.

Podstawowymi technikami samej magii chaosu są: sigile, praca z godformami , rytuały i tworzenie serwitorów.

Podobne strony

Podobne Strony
O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-Share Alike 2.5 License.